Assalamulaikum >>
masyaAllah rase lama ta mnjengah dunia blog bagai.. sekadar sempat mmbaca blog orang lain.. haish tah la ta sempat rasanya na buat sama. Betul la org kata bila dah de FYP mmg segalanya2 ta sempat... bukan sbb bizi 24 jam pun sbb jd telalu mls da.. haha mgkin juga org kata ujian jd plajar tahur akhir
mlihat jendela pelangi hidup ranya semakin dekat dengan tarikh 19 febuari bukan? Debarnya saya.. eh sabar2 jgn slh phm bukan tarihkh penting kawen ke tunang ke.. belum ke arh itu buat masa ini. Smakin melangkah saya di SEM 6 dimana sem akhir tuk degree saya. Diam ta diam rupanya saya da 5 sem duk di bumi matahari terik kuala Terengganu
siapa sgka minah yg PEMALAS ni da berada di stu puncak lg kmbara hidup sebagai pelajar.. eh ayat ta nak skema kan.. (^^) poyo lebeh je..
ramai yg kahwen anda bila lagi.. ehh sy sangat dah lali dgn ayat tu.. rse na tulis je kat dahi eh sy single la.. hahaha (ni sekadar iklan ). Jika sy hitung berapa lgkah telah saya buat tah bpe kalori je yg mmpu di buang.. mlihat awn2 nano berlagu sne sni lgsung tad pt sy ertikan dengan perjalann sy smasa dsini
mulai rsa debaran kerinduan yang bakal berlaku.. merungkai lg satu episode perpisahan apabila tamat je sem 6 nnati (makkk aii sem 6 ta masuk lg ak da start tacing) klo sy kira la pengalaman.. hurm mgkin setebal lemak dibadan sy amaknya... eeeeee yekkk apakhh..
berbalik pada kesebikan sy dngn fyp adakalanya perasaan tersungkur itu perlu sebelum sy jatuh.. perasaan takut itu perlu sebelum sy hadapi sesuatu.. smuanya mmpu mgerakan seluruh fizikal emosi sy tuk mlakukan persediaan dri... kita ta semestinya di atas dan bila di atas ta semestinya kita ta jatuh... perit itu perlu jika anda seorang pelajar kerana disitu letaknya kemanisan bila berjihat mnuntut ilmu.
0 comments:
Post a Comment